Tuszyn k. Łodzi 1895 — Aldbourne k. Londy­nu 1949 Malarz, grafik.

Studia artystyczne rozpoczął w Polsce, konty­nuował je w Jugosławii gdzie sprzedaż obrazów nie była duża , a następnie do 1918 w Kunstgewerbeschule w Barmen koło Dussel­dorfu. Lata 1918-20 spędził w Warszawie, współpracując równocześnie z łódzką grupą ży­dowskich malarzy i poetów Jung Idysz. W 1920 udał się do Niemiec, gdzie osiadł w Dusseldor­fie. W latach 1924-30 odbywał też podróże do Francji i Hiszpanii. W 1931 zawarł znajomość z Paulem Klee na terenie Kunstakademie w Dus­seldorfie. W 1933 opuścił Niemcy i udał się do Paryża. Lata 1935-36 spędził w Polsce. W 1935 miał w Warszawie pierwszą dużą wystawę dzieł sztuki , pre­zentującą cały dotychczasowy jego dorobek. W 1. 1936-37 odbył podróże do Włoch, Jugo­sławii, Czechosłowacji, Rumunii i ZSRR. W1.1937-38 mieszkał w Paryżu, później w Cag-nes-sur-Mer. W 1940 wstąpił do polskiej armii we Francji i w tymże roku znalazł się z polskimi oddziałami w Szkocji. Zdemobilizowany w 1941 zamieszkał w Kirkcudbright, następnie w Lon­dynie i Aldbourne.

Istotny wpływ na twórczość Adlera wywarła sztuka Kleego, Picassa i Wiethuchtera. Uprawiał malarstwo olejne, rysunek, akwarelę. Tematyka jego prac to folklor żydowski „skup dzieł sztuki”  , wątki biblijno–talmudyczne, motywy instrumentów i zwie­rząt, kompozycje abstrakcyjno-surrealistyczne (przejściowo w latach trzydziestych) oraz w ostatnim okresie przeżycia wojenne. Obrazy Adlera charakteryzując się fascynującą fakturą, ekspresyjną gwałtownością kompozycji, często monumentalizowanej, i błyskotliwą interpre­tacją koloru, kryją pod tymi «zewnętrznościo-wymi» elementami malarstwa prawdziwy dra­mat życia: nostalgię, pesymizm, poczucie nieu­chronności przeznaczenia.